Pointer

พอยเตอร์ (Pointer)

            พอยเตอร์ (Pointer) เป็นโครงสร้างที่มีลักษณะที่ไม่เหมือนโครงสร้างอื่นๆ ทั่วไปที่ใช้ในการจัดเก็บข้อมูลโดยตรง แต่จะใช้พอยน์เตอร์ในรูปแบบของตัวแปรที่เก็บค่าตำแหน่ง (Address) ที่ชี้ไปยังตัวแปรที่ถูกจัดเก็บในหน่วยความจำแทน พอยน์เตอร์เป็นเพียงตัวแปรที่บอกให้ทราบว่าต้องการที่จะจัดการกับข้อมูลสามารถที่จะไปได้ตามตำแหน่งที่ระบุ ซึ่งเป็นที่อยู่จริงที่ใช้ในการเก็บค่าข้อมูล

ลักษณะสำคัญของพอยน์เตอร์

             พอยน์เตอร์ถือเป็นตัวแปรที่มีลักษณะสำคัญที่เป็นแบบเฉพาะดังต่อไปนี้

             1. มีโครงสร้างที่สามารถจัดพื้นที่เช่นหน่วยความจำขึ้นมาใช้งานได้แบบไม่ตายตัว (Dynamic Memory Allocation) ซึ่งโดยปกติตัวแปรส่วนใหญ่จะถูกกำหนดค่าของพื้นที่ไว้อย่างแน่นอนแต่พอยน์เตอร์สามารถที่จะกำหนดหน่วยความจำขึ้นมาใช้งานได้แม้ในขณะที่กำลังทำการประมวลผล ทำให้สะดวกต่อการจัดการพื้นที่บนหน่วยความจำ

             2. มีการอ้างถึงข้อมูลในรูปแบบของการเก็บค่าตำแหน่งที่เป็นตัวชี้แทนการจัดเก็บข้อมูลซึ่งทำให้พอยน์เตอร์ไม่ขึ้นกับค่าข้อมูลใด แต่จะเป็นเพียงแหล่งชี้ข้อมูลเท่านั้น

             3. พอยเตอร์เป็นตัวกำหนดจุดเริ่มต้นของโครงสร้าง เพื่อเข้าไปยังโหนดต่าง ๆ และเมื่อสิ้นสุดโครงสร้างจะต้องประกาศค่าสิ้นสุด (Nil) ไว้ที่ส่วนท้ายเสมอ

โครงสร้างพอยน์เตอร์

          เนื่องจากพอยน์เตอร์เป็นเพียงตัวแปรที่ใช้ในการเก็บตำแหน่งของข้อมูล ซึ่งเทียบได้ว่าพอยน์เตอร์เป็นตัวชี้ตำแหน่งไปยังข้อมูลเมื่อใดที่หมดข้อมูลก็จะสิ้นสุดโครงสร้างโดยจะต้องประกาศค่าสิ้นสุดเสมอ

Head คือ พอยน์เตอร์เริ่มต้นหรือเป็นตัวชี้ไปยังตำแหน่งแรกของการเก็บข้อมูล

Node คือ โครงสร้างของการเก็บข้อมูลซึ่งโดยส่วนใหญ่จะหมายถึงการใช้โครงสร้างเรคอร์ดในการจัดเก็บข้อมูล
Nill คือ การประกาศค่าสิ้นสุดของโครงสร้างหมายความว่าไม่มีโหนดใด ๆ ต่อไปอีก